Mikromusic – W Eterze

Wraz z końcem lata, na moją playlistę zaczynają trafiać bardziej melancholijne płyty. Jest kilka takich albumów, które szczególnie mocno kojarzą mi się z jesienią. Ten jeden jest jednak wyjątkowy. Dzisiaj w Studio album Mikromusic — W Eterze.

W głośniku, w obrazku

Album jest zapisem koncertu, który odbył się w kwietniu 2012 roku w nieistniejącym już, wrocławskim klubie Eter. Zawiera on 11 utworów (wersja DVD została rozszerzona o dodatkowe 4 utwory) z pierwszych trzech płyt Mikromusic. Płyta została wydana na dziesięciolecie istnienia zespołu, jako podsumowanie ich dotychczasowego dorobku artystycznego.

Dobrze jest

Mikromusic zabiera nas w melancholijną podróż po swojej twórczości. Pomimo tego, że ich muzyka przypisywana jest do nurtu jazzowego, to trudno ją precyzyjnie sklasyfikować. Czerpie z rocka, bluesa, a nawet muzyki folkowej. 

Album daje nam możliwość wsłuchania się w indywidualne umiejętności poszczególnych muzyków. Niektóre z wykonywanych utworów zyskały nowe aranżacje lub zostały rozwinięte o dodatkowe segmenty, specjalnie na potrzeby koncertu. Solowe partie instrumentów wypadają fantastycznie i dodają nowej energii utworom. Nie powodują zmęczenia słuchacza, jak to czasem bywa w improwizacjach jazzowych. 

Na szczególną uwagę zasługują absolutnie fenomenalne wykonania utworów „Szkodnik” oraz „Jesień”. Ten pierwszy został wzbogacony o solo Roberta Szydło, grającego na basie. „Jesień” natomiast zyskała zupełnie nową twarz — jest wyrazista i  emocjonalna.

Żółta jesień

Twórczość Mikromusic jest bardzo zróżnicowana. Z jednej strony znajdziemy w niej żywe, czasem wręcz taneczne, kompozycje. Z drugiej spotkamy się z tekstami Natalii Grosiak, w których rozważa na temat istnienia, miłości czy przemijania. Zespół dobrał utwory tak, aby zgrywały się doskonale w spójną całość. 

A jakie albumy wam kojarzą się z jesienią?

Dajcie znać w komentarzach!